It's not a holiday, it's an adventure...

...en zo is het maar net. Ondertussen gaat onze reis door Zuidelijk Afrika nog even verder...

In Swakopmund hebben we nog in de achtermiddag, met een deel van de groep, quad gereden door de woestijn en duinen. Wat een gave ervaring! Lekker racen over het rode zand en genieten van de prachtige omgeving. Ik kan goed geloven dat als je verdwaald in de woestijn, het erg lastig is er ooit uit te komen. Alleen maar zand! We hebben tegen het einde van de tour nog een fotostop gemaakt waarbij we uitzicht hadden op de zee en we een stukje zonsondergang konden aanschouwen. Aan het einde van de dag hebben we nog lekker gegeten in Kücki's pub, een mooie afsluiting in Swakopmund voordat de reis verder ging naar het noorden van Namibië.

De volgende dag stond ons dan ook weer een redelijk lange reisdag te wachten. We zijn via de Skeletoncoast, beroemd om zijn vele scheepswrakken, verder gereden naar Cape Cross Seal Reserve. We zijn gestopt bij een van de scheepswrakken wat zelfs nog heel recent is aangespoeld, in 2008. Schepen spoelen aan op de kust doordat er o.a. veel mist kan voorkomen. Mist komt voor aan vrijwel de hele kust van Namibie, maar net na Swakopmund begint het nationale park van Skeletoncoast (hier vind je geen rode zandduinen meer doordat de Oranje rivier daar geen zand meer stuift, wel is het nog steeds woestijn). Het Cape Cross Seal Reserve is een kolonie zeeleeuwen die aan de kust bij elkaar komen. Ongelofelijk! En wat een geluid maken ze... Zeer bijzonder om van heel dichtbij mee te maken. Tevens vonden we ook wat voetsporen van een Hyena. Hyena's en Jakhalzen vormen een grote bedreiging voor deze beesten, vooral voor de jonkies. Die zijn gemakkelijker aan te vallen en is natuurlijk een lekkere kost. We hebben even later ook nog een Jakhals gespot. Tijdens deze reisdag zijn we verder landinwaarts gereden door Damaraland langs de Brandberg, het hoogste punt, op 2606m, van Namibië. Tot slot zijn we aangekomen in Kamanjab. Hier had Norman, onze gids, een verrassing voor ons. Een jongerenkoor kwam voor ons zingen! Dat was zo mooi en bijzonder. Het omvatte eigenlijk al een beetje de reis die we tot dan toe hadden gemaakt...

Het was raar om te beseffen dat ineens de reis al halverwege was... Ongelofelijk hoe snel de tijd gaat. Tijd om naar Etosha National Park te gaan! Oh, we waren allemaal zo opgewonden over het feit wat we te zien zouden krijgen. Onderweg naar Etosha hebben we eerst nog een stop gemaakt en kunnen kijken in een dorpje van de Himba's. Een Afrikaanse stam die nog leeft volgens zijn traditionele gebruiken. Erg bijzonder. Wel goed om open minded te zijn, ze hebben over veel dingen andere gedachten of manieren. Toch goed dat het wel kan voort leven op de manier zoals zij dat gewend zijn. Vanuit het Himba dorp zijn we verder gegaan naar Etosha. Oh en wat hebben we daar toch veel geluk gehad... Ongelofelijk hoe veel dieren we hebben gezien. O.a. giraffen, zebra's, impala's, springbokken, olifanten, kudu's, rode hartenbeest, gnoe's, struisvogels... en wat nog bijzonderder was. Een luipaard en zwarte neushoorn! Norman vertelde ons dat het zeer zeldzaam was dat we de laatste twee ook van zo dichtbij hebben kunnen meemaken. We beseften allemaal in onze groep hoe uniek dit was! De dag hebben we tot slot afgesloten met een heerlijke 'Braai', de BBQ op zijn Afrikaans. Waarbij Louise en ik de Braaibroodjes hebben voorbereid. We hadden vanalles lekkers en was een mooie afsluiter voordat we nog even gingen kijken bij de waterpoel die s'avonds vanuit onze lodge verlicht was. Hier stonden vele impala's te drinken en lekker te slapen. Op een gegeven moment stonden de impala's op en kwam er iets uit de bosjes. Nog een neushoorn! Deze kwam wat drinken en was weer weg... Deze dag kon niet meer stuk... Het ultieme geluk als je die beesten zo zag. En dan hadden we nog niet eens de jeepsafari gehad, want die stond de volgende dag op het programma.

Klaar om de dag te beginnen, tijdens een gamedrive door het park op zoek naar wild! Met de vorige dag in ons gedachten, was het lastig voor te stellen hoe deze dag ging verlopen. We hadden juist al zoveel geluk gehad, maar toch stond er nog veel op ons 'verlanglijstje'. Vanaf de ochtend tot dat we gingen eten verliep onze gamedrive dan ook vrij rustig. Prachtige beesten gespot zoals o.a. weer veel impala's, enkele gnoe's, een grote uil, zebra's en giraffen. Eigenlijk veel van wat ik al hierboven heb opgenoemd. Maar toch net voor de lunch hadden we al een hoogtepunt te pakken! Onder een boom lag een cheetah uit te rusten in de lommerte. Wat een geweldig beest! Mooi om van redelijk dichtbij mee te maken. Er kon zowat gezegd worden dan we er in begonnen te komen... Dat bleek dan ookwel na de lunch zo te zijn. De prachtigste en geweldigste (roof)vogels en wild in allerlei soorten en maten. Naast alles wat ik ondertussen toch al heb opgenoemd hebben we als ultieme hoogtepunt ook nog twee leeuwinnen gevonden! Ze waren op zoek naar een lekkere prooi en hadden de pas er in. Er lopen hier in Etosha zoveel beesten rond, we hebben onze ogen uit gekeken en vast ben ik nog wel heel veel vergeten op te noemen. Gelukkig staan ze niet alleen vast op de vele foto's die we hebben gemaakt, maar ook in ons geheugen. Hoe deze beesten zich voortbewegen in dit prachtige park is bijna niet uit te leggen. Tot slot hebben we die nacht weer lekker in het park kunnen slapen in opnieuw een uitstekende accommodatie. De volgende dag stond ons weer een reisdag te wachten...

Dat was het dan ook, een lange reisdag. Wat ook wel weer uiteindelijk meeviel omdat we allemaal veel hebben kunnen slapen of lekker dutten. De weg was wel mooi om te zien. Toen we Etosha verlieten hebben we nog enkele hyena's gespot! Zo maakte dit ons rijtje compleet, want de groep die niet met onze safari waren meegegaan hadden wel deze beesten gespot en wij tot dat moment nog niet. Onze reisdag ging verder door verschillende dorpjes en we zagen heel veel hutjes en mensen lopen aan de zijkant van de weg. Het is te merken dat er in het noorden van Namibië veel meer regen valt. Er is meer groen en er kan meer gedaan worden, zo worden er meer beesten gehouden en is er meer leven. Toch wel apart om het zo allemaal aan de kant van de weg te zien. Kuddes geiten en koeien bv, maar ook heel veel mensen die langs de weg lopen waaronder kinderen met schooluniformen en vrouwen met vanalles op hun hoofd. Na deze rit zijn we aangekomen in Bagani, op zo'n 25km afstand van de grens met Botswana. We zullen de volgende dagen dan ook in Botswana vertoeven, bij de Okavango Delta!

Na de nacht in Bagani zijn we vertrokken naar Botswana, twee nachten in een tented camp aan de Okavango Delta! De rit er naar toe verliep redelijk snel. We moesten bij Namibië en Botswana de grens oversteken, dit kon nogal eens lang gaan duren maar ook deze keer hadden we mazzel dat het allemaal redelijk snel verliep. Normaal gezien zouden onze spullen en schoenen nog twee keer gecontroleerd moeten worden, dit i.v.m. mond en klauwzeer, maar we konden vrijwel overal gewoon doorrijden nadat we de stempels in ons paspoort hadden ontvangen. Ook hier in het eerste stuk van het landschap hadden ze veel boerderijtjes en mooie dorpjes met hutten waar dan vele mensen buiten leefde. Er werd langs de weg veel gezwaaid naar ons, toch aandoenelijk. We zouden op een plaats stoppen waar we in jeeps zouden overgeladen worden. Dit moest even op zich wachten doordat er slecht contact was met de plaats waar we overnachtte. Gelukkig viel het allemaal mee en werden we al gauw overgeladen in jeeps waarmee we naar ons accommodatie gingen. Wauw, in een woord ge-wel-dig. Direct aan de Okanvango Delta, eigenlijk dus gewoon in de 'bush bush'. Vanuit onze hut keken we uit over het water en ondanks het dus in de bush was, goed verzord. En wat een beestjes er om ons heen waren... ten eerste hoorde je overal geluiden en hadden we diverse apen om ons heen en kleine eekhoorns. Het schijnt dat er ook veel krokodillen en nijlpaarden zaten, maar de beesten werden steeds kleiner. Vele insecten en o.a. grote spinnen vergezelden ons in onze hut. Een goede oefening voor Louise en mij, al bleek snel dat we daar toch niet zo'n helden in zijn. Na even de accommodatie verkend te hebben zijn we over het water gegaan voor een sunset cruise. Prachtig door de delta gevaren en zoveel bontgekleurde volgens gespot! Echt heel bijzonder. De Okavango Delta vormt zich uit de Kavango Rivier en eindigt in de Kalahari woestijn, dit is toch in Afrika in ieder geval de enige delta die uitmond in de woestijn i.p.v. de oceaan. Helaas (nog) geen nijlpaarden die dag gespot maar ze wel al genoeg gehoord! Nadat het avond werd, we gegeten hadden en we nog een beetje aan het nababbelen waren zijn we ook nog even aan het water gaan zitten. Daar hebben we nog even de sterrenhemel ingetuurd, wat bijzonder mooi. Sterren overal en verschillende melkwegen. We hebben ook het Southern Cross gespot, zo kun je herkennen waar het noorden en zuiden ligt. Voordat we naar de hut gingen hadden we in de gemeenschappelijke ruimte bezoek van een uiltje. Wat schattig zeg, nog even kunnen aaien ook. Na een redelijk avontuurlijke weg terug naar onze hut was het de volgende dag tijd om de Okavango Delta te bewonderen in een Mokorro.

Een Mokorro is eigenlijk van origine een uitgeholde boomstam wat als kano wordt gebruikt. We zijn dan ook op tijd in de ochtend op pad gegaan zodat we niet in de hitte moesten zitten. Met een speedboot zijn we halverwege de delta gevaren en zijn we overgeladen op de mokorro's. Door het hoge riet, de waterlelly's (waar je hele mooie kettingen van kunt maken), gras en papyrusplanten zijn we naar een van de eilanden gevaren welke zijn verstopt in de Delta. Onderweg waren de vaarpaden zeer smal, waarbij we dus vanalles in onze mokorro kregen en we toch veel hebben moeten lachen. Er waren ook open wateren. De tocht was echt ontzettend mooi. Op het eilandje hebben we een korte wandeling gedaan. De sporen van olifanen en nijlpaarden gevolgd. Nijlpaarden maken een soort paden waarin ze altijd mee aan land komen. Daar zijn dan ook veel pootafdrukken te zien. Echt bijna niet voor te stellen. Eenmaal het pad terug met de mokorro's en tijdens de speedboot tocht terug aan wal hebben we nog een krokodil gespot! De middag was een lekkere rustig en na een heerlijke avond hebben we de dag afgesloten met het kijken naar de sterren. Je kunt er naar blijven kijken, zo mooi. Zo hadden we ons weer voorbereid op de volgende dag, terug richting Bagani (en de grens over, heen en weer) waarna we dan weer vertrekken naar Kavani en het Chobe park in Botswana. Toch moet ik zeggen dat ik toch steeds meer een beetje begin te wennen aan het 'ongedierte'. Zolang je niet naar de spinnen etc kijkt, kijken ze ook niet naar jou!

Vandaag hadden we de rit terug naar Bagani, in Namibië. De grensovergang ging weer redelijk vlot gelukkig. We zijn richting ons accommodatie door het Bwabwata national park gereden, hier hebben we gezocht naar nijlpaarden. Helaas niet helemaal gelukt, maar toch drie kopjes gespot, dus ze waren er wel! Tevens ook buffels gespot, die miste nog in het lijstje van de big 5. Nu hebben we er 4 gezien behalve de leeuw, alhoewel wel twee leeuwinnen natuurlijk in Etosha. Nadat we bij onze accommodatie waren aangekomen zijn we op de riviercruise gegaan over de Okavango rivier. We hebben de Popa Falls bewonderd, wat wel een héél kleine opwarming was voor de uiteindelijke Vic. Falls. Toen we vanaf dit watervalletje naar de plaats gingen waar nijlpaarden vaak vertoeven, ging het ineens heel hard regenen. Zeg maar gerust een flinke tropische bui. Toch zijn we na de 'bui' terug naar de plaats gegaan en jahoor, daar lagen ze! Een flink clubje nijlpaarden, niet omdat ze alleen groot zijn maar ze waren best met vele. Toch zijn we even terug gegaan naar de lodge want we werden allemaal goed nat. Hier hebben we even gewacht tot het minder werd en zijn we terug gegaan naar de nijlpaarden. Wat een beesten, immens groot.

Morgen reizen we via de Kaprivistrook (door totaal vier nationale parken, waarvan Bwabwata er een van is) naar de grens van Namibië met Botswana. Aan het eind van deze Kaprivistrook gaan we dan naar het zuiden, de Zambesi rivier volgend. We nemen afscheid van het bijzondere Namibië en steken opnieuw over naar Botswana waar we dan overnachten in Kasane, op ca. 15km van het Chobe National Park en vlak bij de Chobe rivier. Hier zullen we nog enkele gamedrives (en een keer per boot) ondernemen, waarna we dan doorreizen naar Zimbabwe voor uiteindelijk de Victoria Falls.

Toch kunnen Louise, onze groep en ik zeggen dat we nog heel even te gaan hebben... De tijd vliegt voorbij en zoveel bijzondere dingen om mee te maken. We gaan het er dan ook nog even goed van nemen!