Cuba Libre!

Havana Club rum, Coca-Cola, wat ijsklontjes en een limoen partje, de Cuba Libre! Verzonnen aan het eind van de bevrijdingsoorlog van 1898, letterlijk ‘vrij Cuba’. Deze cocktail is samen met o.a. de Mojito, Daiquiri en Piña Colada een van de bekendste cocktails van de wereld, allemaal met als basis een flinke scheut witte of drie jaar oude rum. Deze en ook andere hebben Arno en ik dan natuurlijk ook zeker af en toe laten vloeien! Heerlijk!

En dat o.a. in Trinidad, de volgende bestemming op onze kaart na Cienfuegos. Hier hadden we onze 2e casa particular al snel gevonden. Fijn en maar enkele blokken lopen naar het oude centrum van Trinidad. We klopten aan bij een huis met een prachtig geschilderde voorgevel (alle huizen in rijtje naast elkaar) en werden verwelkomd door een hartelijke vrouw die enkel de Spaanse taal machtig was. Ze opende ons een deur met een trap in een smal gangetje naar boven. Hier kwamen we in een grote woonkamer terecht met een leuk balkonnetje en wiebelstoelen! Echt onwijs leuk met voor ons een knalblauwe slaapkamer. Van kleuren houden ze hier wel. Onze gastvrouw Ivis begroette ons en maakte voor ons een lekker sapje van mango en heeft even met ons gekletst. In half Engels half Spaans voerden we ons gesprek en leerde we elkaar een beetje kennen. Ze vroeg ons of we bij haar wilden eten of dat we de stad in wilden gaan. We vonden het wel fijn dat we daar konden eten en waren dan ook benieuwd. We gaven aan dat ze ons kon verrassen, dus wisten niet wat we gingen eten. Nou, een 3 gangenmenu op en top. Vooraf een heerlijke soep, als hoofd scampi's en na nog een ijsje. Met alles erop en eraan, we zijn erg verwend. We hadden aan onze gastvrouw gevraagd waar we heen konden gaan voor een mooi feestje die avond. Casa de la Musica werd aangeraden en daarnaast was er ook een leuke discotheek. Oké, dat was het plan voor de avond! Al moesten we wel even wachten tot het weer droog was… tijdens ons eten kwam er een flinke regenbui over en kwamen we erachter waarom er toch altijd van die hoge stoepen zijn hier in Cuba. Gelukkig hebben we niet te lang moeten wachten en konden we naar Casa de la Musica, een lange trap met in het midden een podium in de avond live muziek wordt gespeeld. Natuurlijk ook wat dansjes gewaagd, heerlijk! Daarna tijd voor de discotheek, disco Ayala! Na een wandeling door een wijkje, de cocktailstalletjes die buiten stonden volgend, kwamen we aan bij een grote opening van een grot. Disco Ayala was in een grot verscholen! Dat was echt heel tof, lekker discodansen en ook nog eens een super gave setting!

De volgende dag hadden we een complete dag in Trinidad, we hebben het centrum verkend met weer prachtige gebouwen en oldtimers. ’s Avonds hebben we weer genoten van de kookkunsten van onze gastvrouw. Haar man, onze gastheer Ricardo, was ook thuis dit keer en hij heeft voor ons een heerlijk visje bereid. Weer 3 gangen, alles erop en eraan. Tijdens ons toetje gaven ze aan dat de volgende dag,1 mei, dag van de arbeid was. Een feestdag wat uitgebreid gevierd wordt in Cuba! Ondanks we die dag eigenlijk naar ons volgende adres moesten, Sancti Spíritus, hebben we het aanbod met beide handen aangenomen. Een ervaring die we niet konden afslaan! Al moesten we de volgende dag er op tijd uit toch zijn we nog even bij Casa de la Musica gaan kijken, helaas hadden we dit keer minder geluk en hadden we weer een flinke regenbui waardoor de muziek gauw afgelopen was. Toch een leuke avond omdat we een oudere man met zijn gezin hebben ontmoet tijdens het schuilen voor de regen. Hij vertelde dat hij de volgende dag ook op pad ging tijdens dag van de arbeid. Half en half iets afgesproken, maar wij gingen natuurlijk met onze gastheer en gastvrouw op pad! Oeps, dat was ineens vroeg ontbijten. Om 7u15 gingen we op pad, allereerst een stoet (vergelijkbaar met onze zomercarnaval) wat bestond uit meerdere wagens die allemaal een bedrijfstak uitbeeldde. Veel muziek, mensen en plezier!! Om ca. 8u00 hadden we onze eerste slok rum op. Goedemorgen! Op Plaza de la Revolución (minder uitgebreid dan die we al gezien hadden in Havana) eindigde de parade en zijn we een paar keer met onze gastheer en vrouw meegelopen in de optocht. Samen feesten, dansen en zingen. Rond ca. 10u was de parade klaar en hebben we ons pad vervolgd naar het centrum. Inmiddels hadden we onze 'vrienden' van de avond ervoor ook weer ontmoet, die kwamen we tegen in het feestgedruis helemaal trots dat ze werden herkend door Arno! Hij had ons natuurlijk ook al in de smiezen. Tevens kwamen we ook de familie tegen van onze gastheer en vrouw. Lekker met een pintje (Cristal) voor onderweg. Wauw en na de parade was het dus ook nog niet gedaan! Wat kunnen Cubanen lekker feesten. De straten en pleinen vol met mensen! Spaanstalige muziek en hier en daar ook wat voor ons bekende klanken. Dansen met onze gastheer en vrouw en vele andere die ons interessant vinden omdat we natuurlijk geen Cubanen zijn. Zo ontmoeten we een heleboel mensen en dansen we er op los! Toch om ca. 15u30 hebben we aanstalte moeten maken om natuurlijk naar ons volgende adres te gaan. We werden nog uitgenodigd om toch nog een nachtje langer te blijven op hun eigen kosten in hun gedeelte van het huis, maar tja, ons volgende adres wachtte natuurlijk ook op ons. Dus zijn onze gastheer en vrouw arm in arm (de rum en het bier was inmiddels gezakt tot aan de tenen) met ons mee gegaan naar de casa om even onze spulletjes op te halen. We hebben onze gastheer, vrouw en hun zonen uitgebreid bedankt voor de fijne tijd en ervaring! Op naar ons volgende bestemming, met tussendoor een late lunch aan het strand van playa de Ancón nabij Trinidad, Sancti Spíritus.

Sancti Spiritus was niet zo heel ver weg van Trinidad en we waren er dan ook snel. Gelukkig ook niet veel moeite hoeven doen om onze nieuwe Casa te vinden. Ook weer een bijzondere accommodatie, dat hadden we weer niet gedacht toen we ervoor stonden. We werden welkom gegeten door onze nieuwe gastvrouw. Even een kijkje op het rooftopterras en werden we weer verrast met een flinke regenbui! (We hadden geluk gehad die ochtend.) Ze adviseerde een leuk restaurant en daar zijn we natuurlijk wel even heen gegaan. Al stond de airco op standje bevriezen, heerlijk gegeten hebben we er! Tevens ook nog even door het kleine centrum heen gewandeld. Ook nog even in de ochtend er doorheen gewandeld met daglicht voordat we we onze reis voortzette naar Camagüey. Een redelijk kleine stad en erg leuk om ook hier weer even de sfeer geproefd te hebben.

We zetten onze reis voort en op 2 mei richting Camagüey. Ik had al gelezen dat deze stad zo is ingericht om indringers te verjagen/op een dwaalspoor te brengen. Ik was daarom ook benieuwd hoe we het centrum in gingen geraken. Nou en dat is wel gebleken, wat een doolhof! We hebben meerdere malen de weg gevraagd maar, toch het spoor weer bijster geraakt. Gelukkig was er uiteindelijk een man met een bicitaxi (fiets taxi met 2 zitjes die hier overal te huren zijn) die voor ons uit fietste en ons zo naar onze Casa leidde. Weer een prachtige accommodatie waar we een nacht mochten doorbrengen bij onze gastheer Eduardo en gastvrouw Geraldine. Met enkele terrasjes en een rooftopterras. We zijn het doolhof ingewandeld en hebben weer een mooie stad verkend. Geleid door live muziek hebben we een terrasje opgezocht en een lekkere cocktail gedronken. Lekker even gedanst, salsa dansen is echt heerlijk! Na lekker wat verder struinen en wanneer de zon was verdwenen in de stad hebben we bij een lokaal tentje lekker gegeten bananenchips en een mooi stuk Pork gingen er wel in. De volgende dag, 3 mei, hadden we een langere reisdag voor de boeg. We kregen weer een heerlijk uitgebreid ontbijt in onze casa (tot op heden in alle casas heerlijk en uitgebreid gegeten) en wilde onze tocht voortzetten naar Santiago de Cuba. Er waren nog enkele Nederlandse gasten die hetzelfde gedacht hadden naar hun nieuwe bestemming Bayamo. Helaas hadden zij pech met een lekke band. Arno heeft ze op weg geholpen met het vervangen van de band. Was fijn dat we ze een beetje konden helpen, al moesten ze toch nog even wachten op de garage. Wij hadden de autopech maar even afgeklopt (dat konden we niet gebruiken) en vertrokken naar Santiago de Cuba. Een langere reisdag met even eten in het plaatsje Las Tunas hier hebben we tevens ca. 3 kwartier gezeten bij de bank om wat geld te wisselen.

Inmiddels aangekomen in Santiago de Cuba, hier verbleven we weer in een prachtig koloniaal hotel met een rijke geschiedenis. Midden in het centrum, hier hebben we twee nachten doorgebracht. Je kunt hier merken dat er mensen wonen van verschillende afkomst. Dat is het mooie van de steden bezoeken, overal hangt er een andere bijzondere sfeer. Verder heeft Santiago de Cuba als enige stad in het land de officiële eretitel ‘heldenstad’. Op 26 juli 1953 ving de revolutie aan met een aanval van Castro en zijn rebellen op de Moncada-Kazerne en aanvaarde Castro de overgave van het leger van Batista in 1959. Nadat we de eerste avond een beetje verkeerd hadden gelopen, soms is verdwalen erg gemakkelijk, hebben we het de volgende dag ruimschoots ingehaald. Op pad met onze auto hebben we eerst de Plaza de la Revolución bezocht. Dit keer weer een enorm plein dat gedomineerd wordt door een gigantisch ruiterstandbeeld van de grote krijgsman Maceo. Een van de hoofdpersonen in de onafhankelijkheidsstrijd in de 19e eeuw. Daarna hebben we Castillo del Morro bezocht, een schitterend Spaanse fort hoog boven de Bahía de Santiago. Genoteerd op de werelderfgoedlijst van Unesco (overigens net zoals vele andere gebouwen in diverse steden) en nu is er een museum. Bizar dat er vroeger zo veel bizarre dingen hebben plaatsgevonden om de stad en Cuba te beschermen. Daarnaast had je vanaf dit kasteel ook een super mooi uitzicht op de Caribische zee. In de achtermiddag zijn we op het gemakje terug naar het centrum gegaan en hebben we lekker gewandeld over de boulevard en door de stad via enkele gezellige pleintjes. We vonden een restaurantje op een eerste verdieping, waar we met uitzicht op een gezellig plein lekker hebben gegeten. Veelal in de lokale restaurants kunnen ze weinig tot niks van de Engelse taal, dat maakt het zo leuk om daar te eten! We leren zelf heel veel Spaanse woorden en tevens zijn ze heel gastvrij dus met handen en voeten komen we er ook altijd.

Na Santiago vervolgde we op 5 mei onze weg richting het Zuid Oosten, Baracoa. Dit is een plaats die normaal gesproken niet echt op de route ligt van een rondreis. Voor ons natuurlijk extra leuk want ook dit mooie stuk van Cuba hebben we mogen ontdekken! We reden voorbij Guantánamo, we hebben de basis niet gezien want je kunt er niet dichtbij komen, maar er wel even bij stilgestaan dat we wel heel dichtbij zouden kunnen zijn. Rijdend langs de af en toe ruige maar mooie kust en even later met veel pittige bochten door het gebergte richting Baracoa. We hadden wel al wat bergen gehad hier en daar maar flinke kronkels hadden we tot op heden nog niet gehad. Baracoa is een vrij kleine plaats met een leuk centrum. Het is aan het water gelegen maar ook hier kent het geen drukke wandelpromenade zoals we bij ons of in Spanje bijvoorbeeld aan de kust zien. Dit komt doordat er in het orkaanseizoen veel verwoest wordt. Dat zie je dan ook weer aan de (vergane) huizen of lege plekken. Baracoa staat bekend om o.a. zijn cacao plantages. Lekkere chocolademelk! Ook hier hadden we 2 nachten, dus hebben we lekker op ons gemak kunnen doen. Na aankomst hebben we gebruik gemaakt van het zwembad in ons hotel om even bij te trekken en zijn we s’avonds lekker op ons gemak nog even de plaats ingegaan. Hier zijn we bij Casa de la Trova uitgekomen. Een soort walk-in show met cabaret en heel veel muziek, lekker gedanst op natuurlijk live muziek. De volgende dag was het helaas regenachtig, al heeft dat de pret niet mogen drukken! We hebben het plaatsje bezocht en een restaurant/bar met meer uitleg over de cacao uit de regio. Tevens hebben we 's avonds lekker gegeten in een klein lokaal restaurantje en zijn we na Casa de la Trova geëindigd op een rooftop waar we nog lekker disco/salsa gedanst hebben!

Zo vloog ook onze 2e week voorbij. We zien zoveel verschillende en mooie dingen, echt een hele mooie tijd samen! En gelukkig hadden we nog een hele week te gaan... Via de kust terug naar boven!