Op avontuur in Afrika

Ongeveer een jaar geleden zei Louise tegen mij, goh Afrika daar zou ik nog wel eens heen willen. Is goed had ik gezegd en een plan was gemaakt. Toen een goede grap, maar die toch gauw serieuze vormen kreeg. Eigenlijk snel waren we het erover eens welke reis het zou worden, Zuid-Afrika, Namibië, Botswana en Zimbabwe. Deze reis was perfect! Voor mij mijn eerste groepsreis, ik was benieuwd. Met natuurlijk al heel veel voorpret, ons kennende, zijn we dan vertrokken richting Kaapstad op 19 maart met Koning Aap.

Na een prima vlucht per Emirates en een overstap in Dubai, zijn we aangekomen in Kaapstad. We zijn lekker even tot rust gekomen en hebben zo gelijk de medereizigers leren kennen. We hadden 2 vrije dagen in Kaapstad, die natuurlijk al gauw vol gepland waren. De eerste dag een mooie dagtour rondom Kaapstad met diverse bijzondere stops. Zo hebben we o.a. per boot via Hout Baai het zeeleeuwen eiland gespot met vele zeeleeuwen die lekker lagen te zonnen en te zwemmen (zelfs een walvis gespot!). Het Kaap de Goede Hoop nationale park met het meest zuid-oostelijke (Cape Point) en zuid-westelijke (Kaap de goede hoop) puntje van Afrika waar de twee oceanen (Indische Oceaan en Atlantische Oceaan) elkaar ontmoeten. Daar vandaan hebben we dan ook nog de pinguïn kolonie gezien en nog even een korte stop in de Botanische tuinen. Na een volle dag zijn we tot slot lekker wat gaan eten aan het Waterfront met vele leuke restaurantjes. Een deel van de groep ging dan naar huis en heb ik nog even samen met andere groepsgenoten een lekker biertje gedaan in een gezellige bar waar ze live muziek speelde. Altijd goed.

De tweede dag van ons verblijf in Kaapstad was het tijd voor de hop-on hop-off bus. Die bracht ons door het centrum van Kaapstad waarbij we als letterlijke hoogtepunt tot slot de Tafelberg hebben "beklommen". In de achtermiddag, toen het goed helder was, de tafelberg op met een kabelbaan en dan had je verschillende routes die je kon lopen. De Klipspringer Walk heeft ons een groot deel laten zien van de berg met zijn prachtige uitzichten. Ongelofelijk mooi! We wilde eerst naar beneden wandelen, maar was toch wel een flinke route. Dus met het kabelbaantje weer naar beneden en na een maaltijd nogmaals aan de Waterfront zijn we redelijk op tijd naar ons hotel gegaan. De volgende dag stond ons een lange reisdag te wachten.

Vroeg uit de veren en klaar om te gaan, kwamen we erachter dat er een tas was gestolen van een van onze reisgenoten. Wel even schrikken en tevens een goede eyeopener, want criminaliteit is toch iets waar je daar mee rekening moet houden. Na enkele uren vertraging gehad te hebben zijn we toch vertrokken. Later kregen we te horen dat de twee anderen gelukkig later zouden aansluiten en tot zo ver alles goed geregeld was met o.a. een noodpaspoort. We overnachten bij Springbok, in het plaatsje Okiep op zo'n 100km van de grens van Namibië, vanwaar we de volgende dag richting de Fish River Canyon vertrokken!

De rit naar de Fish River Canyon was een veel kortere dan de vorige dag. Echter moesten we wel langs de grenspost van Zuid-Afrika naar Namibië, wat wel eens lang zou kunnen duren. Gelukkig viel het bij ons wel mee. Paspoorten gecontroleerd en stempels gezet. Tussen de grens van Zuid-Afrika en Namibië stroomt de Oranje rivier helemaal van rechts naar links, als een soort natuurlijke grens. Dat is dan tevens ook een beetje niemandsland. Gelukkig hoefde niet onze tassen gecontroleerd te worden en konden we op zich vrij snel verder rijden richting de Canyon.

Nadat we over de grens waren bij Namibië zijn we langs de supermarkt gereden en de drankwinkel, lekker een paar biertjes ingeslagen want dit konden we dan nuttigen onder het genot van een prachtig uitzicht. En dat was het ook, prachtig de Fish River Canyon. De tweede grootste Canyon op de wereld, na de Grand Canyon in Amerika. Er waren twee uitzichtpunten waarvan een soort pad liep wat je kon bewandelen. Op zo'n 45min. tijd waren we dan ook op het meest adembenemende uitzichtpuntje terwijl de zon langzaam onderging. Met een gele/oranje/rode lucht zijn we naar onze accommodatie gereden temidden tussen de bergen. Onderweg hebben we dan ook nog de eerste wilde beesten van deze reis gespot; Zebra's, Kudu's en Springbokken. De zebra's tekende heel mooi af tegen de prachtige lucht. Onze accommodatie was temidden tussen de bergen, een camping en hotel ineen. Tevens had het een zwembad wat voor ons iets later open was waardoor we heerlijk nog even konden nadobberen en de warmte van de dag even van ons af konden laten glijden. De volgende dag stond ons weer een reisdag voor de boeg.

Namibië is een groot gedeelte zeer droog, woestijngebied. We hebben dan ook tijdens de rit veel droge stukken land gezien met rotsen, enkele bosjes en kokerbomen. Verder hebben we bij enkele roadhouses gestopt waar we dan iets konden drinken/eten of even naar het wc konden gaan (ook had er eentje een ontzettend mooie winkel waar ik een leuk hoedje heb kunnen meenemen!). Ons eindstation was nabij Sesriem, Betesda. Waar we midden in de woestijnvalkte onze accommodatie hadden voor twee nachten. Super mooi! Nadat we even de omgeving in ons op hadden genomen was het dan ook tijd voor Louise en mij om onze eerste Amarulla te drinken, een lekker Afrikaans likeurtje. Waar we natuurlijk zelfs in Nederland al wat van hadden geproeft om te proosten op deze reis.

Toen was het zaterdag, een week geleden zijn we s' avonds op pad gegaan. Ongelofelijk hoe snel het eigenlijk gaat. We waren zeer vroeg uit de veren om voor zonsopkomst te vertrekken naar de zandduinen/woestijn. Dit was heel vroeg omdat we anders smiddags in de brandende zon zouden staan. Normaal gezien kijken veel mensen naar de zonsopkomst bij Duin 45 (deze is 45km na de entree van het nationale park), maar wij hadden ervoor gekozen om eerst naar de Deadvlei te gaan. Vroeger heeft hier een rivier gestroomd maar door zand en warmte is deze opgedroogd. Zand komt vanaf de Oranje Rivier de oceaan in waarna de oceaan het aan land spoelt en de wind het verplaatst. In de zomer wordt het land inwaarts gewaaid vanaf de oceaan en in de winter vanaf de wind van de bergen, dit zorgt ervoor dat er hoge duinen ontstaan. Deze zijn helemaal rood, erg bijzonder tegenover de opgedroogde rivier die witte stukken heeft achtergelaten en heel veel dode bomen (waar je wel wat splinters van kunt over houden). Vandaar ook Deadvlei. Na de Deadvlei zijn we dan naar Duin 45 gegaan, hier was helemaal niemand! Maar natuurlijk, het was ook al wat later en het begon al goed op te warmen. Het lopen op zo'n duin valt toch nog niet mee, pittig wandelingetje. Gelukkig is de terugweg makkelijker, al moet je daarna wel even wat zand uit je schoenen kloppen. Bovenop heb je een prachtig uitzicht. Tot slot na een lekkere lunch zijn we naar de Sesriem Canyon gegaan. Een kleinere Canyon dan de Fish River Canyon en helemaal anders opgebouwd. Het was gemakkelijk om naar beneden te lopen en tussen de rotsen en keien te wandelen. Lekker verkoelend ook. Sesriem dankt zijn naam doordat er 6 riemen nodig waren om bij het water te geraken wat er ooit stond. Toch op het laaste stukje lag nog een heel klein beetje water, wat je kon zien na een beetje klimwerk. Weer een prachtige dag gehad en we waren op tijd terug op onze accommodatie waar we lekker twee nachten sliepen en we nog even lekker konden genieten op ons terras van het uizicht op de woestijn.

Gisteren, 1e paasdag, was het tijd om richting Swakopmund te rijden. Een redelijk korte rit met nog een leuke stop bij een guesthouse waar we meer te weten kwamen over de woestijn. Een Afrikaan leidde ons rond door de woestijn en vertelde ons ontzettend veel over hoe de bosjesmannen daar hebben geleefd en de dieren er nu leven. Dat was wel heel bijzonder hoe hij het uitlegde en de manier waarop. Bosjesmannen waren seminomaden die van plek naar plek trokken wanneer er meer voedsel was op een andere plek. Hij vertelde over de diamanten die ze vonden, stenen van de maan doordat ze werden opgemerkt wanneer het vollemaan was. Toen de Europeanen dit stuk ontdekte verdreven ze eigenlijk de bosjesmannen. Verder de beesten die er leven in de woestijn zijn vooral s'ochtends en s'nachts actief. Overdag kruipen de kleine beesten, zoals spinnen en andere beesten, onder het zand omdat het daar koel is en wanneer het donker is is het zand juist warm en bovenop koel. Andere beesten, de we dan ook gezien hebben, zoals zebra's, een gnoe, gemsbokken, een jakhals, impalas en struisvogels zijn overdag rustig en ook juist wanneer het koeler is actief. Na deze interessante rondeleiding zijn we verder gereden en kwamen we aan in Walvisbay. Hier was het natuurlijk allemaal dicht, omdat het 1e paasdag was. Helaas hebben we hierdoor wat tijd verloren omdat we nu moesten eten in een restaurantje i.p.v. even naar de winkel te gaan en een lunch te nuttigen in de bus. Tot slot van de rit hebben we een hele colonie flamingo's gezien. Zo dat waren er ontzettend veel! Heel bijzonder ook. Uiteindelijk zijn we naar de accommodatie gereden over een weg waar we rechts water hadden en links woestijn, heel apart. Als slot van de dag zijn we lekker gaan eten in Swakopmund en hebben we de dag afgesloten in een typisch Afrikaanse buurt wat wel heel bijzonder was om te komen. Ik denk dat ze het zelf ook heel bijzonder/raar vonden dat wij daar kwamen...

Vandaag hebben we een hele dag in Swakopmund. Deze ochtend hebben we een townshiptour gedaan. Door de verschillende wijken van de stad. Je ziet hier heel erg verschil in de wijken. Vroeger leefde de mensen met bepaalde afkomsten bij elkaar in eigen buurten, vandaag de dag leven ze allemaal door elkaar. Sommige wijken zijn 'gesponsord' door de regering, dat zijn dan huisjes van steen en hebben er bijvoorbeeld wel een doorspoelende wc in. Andere wijken zijn opgebouwd uit recyclebaar materiaal zoals hout of plastic. Mensen komen hier aan in Zwakopmund voor werk, maar vinden het niet en starten welliswaar daar hun nieuw begin. Dan zijn ze aan het wachten op stenen huisjes waar ze dan in de toekomst in kunnen. Hier hebben ze geen elektriciteit water en gas halen ze uit een soort taps. We hebben schooltjes gezien, een weeshuis van de organisatie Tears of Hope en tot slot zijn we toegezongen door een Afrikaans koor. Was heel bijzonder. Ik weet ook nog niet goed hoe ik het verder moet omschrijven. Op de terugweg kwamen we er dus ook nog achter dat we eigenlijk gisteren, zoals ik het omschreef, in een typisch Afrikaanse buurt waren. Dit was dus de township waarin we een biertje hadden gedaan. Verklaarde nu een heleboel. Toch een bijzondere ervaring.
Verder op het plan vandaag staat nog een quadtour door de woestijn en de duinen met hopelijk een mooie zonsondergang als afsluiting.

Louise en ik vertellen het meerdere keren op deze dagen tegen elkaar hoe goed we het toch eigenlijk hebben. Zoveel al gezien van Zuid-Afrika/Namibie en allemaal stuk voor stuk bijzonder! We treffen het ook heel erg met de groep. Leuke mensen en allemaal al wat van de wereld gezien. Tevens ook een toffe gids en bestuurder van de truck. Onze gids communiceert met ons in het Zuid-Afrikaans/Nederland, wat hele grappige momenten oplevert want, toch ondanks het op elkaar lijkt zijn niet alle woorden hetzelfde.

We zijn benieuwd wat ons nog allemaal te wachten staat...